Uruguay dengeli bir takım. İşin sırrı burada. Futbolun gerektirdiği her şeyi iyi, takım savunmasını çok iyi yapıyorlar. Tabarez deneyimli bir teknik adam. Takımını çok iyi tanıyor, oyuncularının neyi yapabileceğini neyi yapamayacağını çok iyi biliyor. İşin sırrı burada.
Lugano ve Godin bir stoperde olması gereken temel özelliklere fazlasıyla sahipler. Güçlü, hamleli, sertler. Tecrübeleri var ve yürekliler. İşin sırrı burada. Savunmanın önünde oynayan Arevalo Rios dinamik ve özverili.. Kanatları savunan Fucile ve Perreira işlerini iyi yapıyorlar.
Forlan gerçek bir lider. Yeteneklerini ve oyun zekâsını takımı için kullanıyor. Kendi istatistiği için değil takımı için oynayan bir yıldız. İşin sırrı burada.
Cavani yetenekli. Ama özverili ve güçlü. Ayrıca savunmaya da yardım ediyor. İşin sırrı burada.
Luis Suarez bir gol makinesi. Yakaladığı fırsatları kaçırmıyor. İşin sırrı burada.
Uruguay golü bulduktan sonra defansif bir anlayışla skoru korumayı tercih etti. Bu doğal. Ancak ikinci yarı G.Kore golü öncesi kendi ceza alanlarına çok fazla gömüldüler ve çıkamadılar. Bu da onlara pahalıya mal oldu ve turnuvadaki tek golü kalelerinde gördüler. G.Kore’nin hırsı, kazanma arzusu, yardımlaşması ve temposu harikaydı. Ancak Uruguay’ın kalitesi ve tecrübesi ağır bastı. 1-1’den sonra kontrolü yeniden ele alan Güney Amerika temsilcisi gerektiğinde gol için oynayabileceğini yeniden kanıtladı.
Uruguay yarı finale uzanabilir. Kanımca 2 önemli eksikleri var. Birincisi savunma hattını gerektiğinde orta çizgiye kadar çıkartmakta zorlanıyorlar ve bu hattı top rakipteyken çok geride kuruyorlar. İkincisi ise orta alanın ortasında yetenekli, hücumları yönlendirecek bir maestroları yok. Bu işi Forlan yapmaya çalışıyor ama o aslında bir golcü. Harika bir maç oldu. Elenen G.Kore yıldızları olmayan bir futbol takımının neler yapabileceğini herkese gösterdi ve başı dik bir şekilde evine döndü.
