En iyiyi ararken

Mazeretsiz günler sürecinde artık Fenerbahçe...
Topuk Yaylası'ndan, Viyana'ya uzanan hazırlık günlerinde, sohbetlerin ve akılların birinci konusu artık futbol.
Şampiyonlar Ligi için bilenmek bir yana, ezeli rakip Galatasaray'ın güçlenen kadrosuna fırsat vermeyecek kaliteye ulaşmak öteki tarafa...
3 Temmuz'da topbaşı yapıp, 20 ağır antrenmanı tamamlayıp, şimdi kaslara dinlenme ve kendine gelme emrini verdiler. Hazırlık maçlarında artık kondisyonu geliştirecek etaplar ve birlikteliği yeniden kurgulayacak alışkanlıklar için ter döküyorlar. Aykut Kocaman "en iyinin" peşinde. Gözünü de karartıyor. Alex'in ustalık dolu paslarını, istekli koşularla birleştirdiğini görüyoruz. Kuyt da bu çabaya karşılık veriyor hemen.
İkinci yarıda santrafora geçen Hollandalı'nın verimini de katladığını görüyoruz. Maalesef, Moussa Sow için iyi bir şey yazamıyoruz. "Bir takım orta sahası kadar iyidir." Christian-Mehmet Topal ikilisinin henüz uyumlu tempoyu yakaladığını söyleyemeyiz. Bekir-Serdar tandeminde de benzer sorun yaşanıyor.
Kanatlar; Hasan Ali-Stoch veya Gökhan (Orhan)-Kuyt en hazır bölümleri takımın.
Mehmet Topuz ve Caner de rol aldıklarında kimse endişelenmiyor.
Newcastle maçını da perform a n s olarak ilk 70 dakikayı önemseyerek değerlendirmek gerekir. Oyunu, topu ve tempoyu yönlendiren Fenerbahçe idi. İyi konsantre olmuşlardı ve mücadeleyi puan oyunu gibi algıladılar. Maç sonu Kocaman'ın, "Neden şut dışında pozisyon bulamadım?" sorusuna bulacağı yanıtı bekleyeceğiz.
Kuyt, muhtemelen santrfora yerleşecektir.
Bu kadar üstün oyunun karşılığını alacak, efektif hücum organizasyonlarını, Alex gibi bir mimara rağmen üretemiyorlarsa, form tutmaktan daha önemli problemleri var demektir çünkü...