1990 Dünya Kupası’nda Kamerun milli takımının kalesinde duran Thomas N’Kono’nun haberi bile yoktu ancak gencecik İtalyan bir orta saha oyuncusu, 12 yaşında bir çocuk, hayatının en önemli kararını alıyordu, bir sonraki antrenmanda hocalarına kaleye geçmek istediğini söyleyecekti.
Hocaları bu garip istek karşısında şaşırmışlardı, Gianluigi’nin boyu ve fiziği kaleci olmaya müsaitti ama daha önemlisi çok istekliydi. Ermes Fulgioni, Parma alt yapısında kaleci antrenörü genç öğrencisini çalıştırmaya başladı. 3 yıl sonra, 1994’te A takımla antrenmanlara başladı, 1995’te 17 yaşındayken Milan’a karşı ilk kez forma giydi ve dünya yıldızlarından oluşan son şampiyon Milan’ın usta ayakları, sırtında Buffon yazan bu genç adamı geçemedi… Sonrasını, biz izledik tarih yazdı…
Serie A tarihinin en uzun süre gol yemeyen kalecisi, Gianluigi Buffon, tarihe geçtiği Torino maçının ardından, 12 yıldır ayrılmadığı kalesine dokunaklı bir mektup kaleme aldı.
“12 yaşındaydım, sana sırtımı verdiğimde; senin geleceğini kurtarmak için kendi geçmişimden vazgeçtim.
Kalbimle durdum.
İçgüdülerimle durdum.
Yüzüne bakmaktan vazgeçtiğim gün, seni sevmeye başladığım gün oldu.
Seni korudum
Seni kurtarmak için çizgindeki ilk ve son adam oldum.
Yemin ettim, bir daha asla yüzünü görmeyecektim. Mümkün olduğunda az bakacaktım sana. Çünkü ne zaman göz göze gelsek, acı veriyordu, seni hayal kırıklığına uğratmış olduğumu anlamak…
Yeniden
Ve yeniden…
Hep ters yönlerde olacağız, güneş ve ay gibi… Seninle yan yana yaşamaya ve bir kez olsun dokunmamaya mecburum. Ömür boyu birlikte olup hiç konuşamayacağız.
25 yıl önce bir yemin ettim. Seni korumaya söz verdim. Kollamaya… Düşmanlarına karşı kalkan olmaya… Senin huzurunu kendi hayatımın önüne koymaya…
12 yaşındaydım, sana sırtımı verdiğimde sevgili kalem… Ve bacaklarım, zihnim ve yüreğim izin verdikçe sözümden dönmeyeceğim…”
Bilinen klişelerin aksine, kaleciler yalnız adamlar değilmiş; kalesinin fedaisi, kahramanı, dostu ve çok daha fazlası, kale direkleri… Sizler onların canlı olduğunu biliyor muydunuz?
