Hem tatlı hem de ekşi

Beşiktaş maçın ilk yarısında belki de ligin ilk devresindeki tüm maçlar içinde en çok gol girişiminde bulunulan 45 dakikayı oynadı.

Bu girişimlerden bir çoğu da gol pozisyonu olarak kayıtlara geçti. Öyle ki Ekrem biraz becerikli ve şanslı olsa kariyerindeki toplam gol sayısından fazla gol bulabilirdi. Bunda Beşiktaş’ın oyunu kadar Karabükspor’un kötü savunma yapmasının da etkisi vardı.

İlk yarıda Fernandes o kadar kaliteli paslar attı ki bunların hepsi gol ile sonuçlansa Fernandes asist krallığını 17. haftada ilan edebilirdi. Beşiktaş o kadar çok şut atma imkânı buldu ki siyah-beyazlı oyuncular kendilerini bu kadar boş bırakan rakipleri karşısında bazen de şuursuz ve erken şutlar atmak zorunda kaldılar.

İKİNCİ yarıda Beşiktaş’ın temposu düştü. Oyun keyifsiz bir hâl almaya başladı. Beşiktaş 1-0 değil 4-0 önde gibi oynamaya başladı. Bu tip maçlarda Beşiktaş’ın rakipler tarafından cezalandırıldığına yıllar boyu çok şahit olduk. Futbol ciddi bir oyundur ve bu tip hataları affetmez. İkinci golü bulamamak siyah-beyazlılara çok pahalıya mal olabilirdi. Şayet rakip Karabükspor değil biraz daha dişli bir takım olsa 70. dakikadan sonraki oyunun faturası kesilirdi.

İLK YARI BAŞARILI
FUTBOLCULAR ve teknik direktör bu tip maçları 3 puan maçı olarak görebilir. Ancak futbol bir seyir oyunudur ve bazen aldığınız sonuçlarla da seyirciyi doyurmak gerekir. Kaçan inanılmaz gollere Necip’in direkten dönen topu da eklenince Beşiktaş 2 farkı bir türlü bulamadı ve kısır bir sonuçla zayıf rakibini geçerek 3 puan aldı.

BÜYÜK takımlar benim ölçülerim ile 2’nin üzerinde puan ve gol ortalamasını tutturamıyorsa başarılı değildir. Beşiktaş bunu yakalayamadı. Ancak sıkışık takvimde UEFA Avrupa Ligi’nde grubu lider bitirdiği için genel çizgisi ile başarılı bir ilk yarı geçirdi siyah-beyazlılar.

KARABÜKSPOR ise dünkü maçta Bülent Korkmaz karakterinin aksine teslimiyetçi bir takım görüntüsü verdi. Maça hiç inanmadıkları belliydi.