Önce Beşiktaş'ın yediği iki gole şöyle bir göz atalım. İlk gol Gaziantepspor'un bir köşe atışı sonucu. Ve El Yasa Beşiktaş altı pasın içinde bom boş.
Bir profesyonel takım nasıl böylesine bir gaflete düşer. Gelelim ikinci gole sol bek Tanju arkasına bakmıyor adamı bomboş. Yetmiyormuş gibi Cenk de kalesini boşaltıp ileri çıkıyor. Gaziantepspor Beşiktaş'ın bu saflığını da elbette affetmiyor.
Şimdi de Carvalhal'ın karnesine bakalım. Beşiktaş ikinci yarının hemen başında Almeida ile beraberliği yakalıyor ve oyunda belirgin bir üstünlük kuruyor. İkinci gol 'geldim, geliyorum' diye bas bas bağırıyor. İlk golün asistini yapan Simao toparlanmış gözüküyor. Edu çok etkili işler yapmasa da durmadan şut deniyor. Ve Carvalhal 56 ve 58'de bu iki oyuncuyu kenara alıyor. Bu değişikliklerden hemen sonra Beşiktaş'ın hızı birden bire kesiliyor. Olacak iş değil. İyi giden işe çomak sokulur mu? Necip ve Mustafa'nın oyuna girmesinden sonra Beşiktaş uzunca bir süre duraklama dönemine giriyor.
Oysa takımda değiştirilecek ilk oyuncu Veli. Hiçbir şey yapmıyor. Hücum organizasyonlarında hiç yok. Ayrıca oluşmak üzere olan akınlarda da engelleyici bir faktör.
Carvalhal'a laf anlatmak çok güç. O bildiğini okuyor. İşin ilginç yanı 73'te Holosko'yu oyuna alırken bile Veli'yi değil, Ernst'i dışarı çıkarıyor. Baştan aşağı yanlış tercihler. Ve tüm bunlara karşın son dakikalara da sıkışsa İnönü'de yeniden hayata dönüş. Evet Beşiktaş öldü öldü dirildi. Kolay kazanacağı ecel terleri dökerek noktaladı.
BEŞİKTAŞ'IN GOL ATACAĞI BELLİYDİ
Gaziantepspor'un açık futbolu benimsediği daha ilk dakikada belli olmuştu. Beşiktaş kolay pozisyonlara giriyordu. Nasılsa gol atacağı açık ve net bir biçimde gözüküyordu. Önemli olan gol yememesi idi. Bu yönde dikkatli olmalıydı. Başının belaya girmesindeki neden bu yöndeki umursamazlıktı.
Geri dörtlüye baktığımızda üç-dört hafta öncesine kadar oturmuş o ezberlediğimiz Hilbert-Sivok-Egemen-İsmail'den sadece Egemen sahadaydı. Alışılmış düzen bozulmuştu. Orta alandaki oyuncuların çalışkanlığı da bu kez fazla işe yaramadı. Üç günde bir oynanan maçlar belliydi ki onları çok yormuştu. Böyle olunca da defans bloğu orta alandan da yeterli yardımı alamadı. Gaziantepspor Fernandes'e bire bir markaj vermişti. Bu durumda Beşiktaş karşı kaleye yaklaşıyor fakat net pozisyonlar bulamıyordu. Almeida'nın hava toplarındaki üstünlüğü en büyük avantajıydı. Nitekim bunu da attığı birinci golde çok iyi kullandı. Üçüncü golde de yine Beşiktaş'ın havadaki egemenliği büyük rol oynadı.
Stoperlerden İbrahim Toraman kafa ile indirdi, Egemen voleyi çaktı. Bu Egemen gerçekten müthiş bir adam. Tüm yüreği ile oynuyor. Kendi kalesi önünde de rakip kale önünde de canavar gibi.
Gaziantepspor öne geçtiği anlarda oyunu tamamen yavaşlatarak ve sadece savunma yaparak attığı golleri korumaya çalıştı. İşte bu en büyük yanlışlarıydı.Top oynamayı düşünmeyen bir takım eninde sonunda tokadı yer.
Beşiktaş son derece kritik bir galibiyete imza attı. Kazanamasaydı moral olarak sarsıntıya uğrardı. Şimdi tekrar zirvenin en iddialı takımı.
