Bir puan ve balkabağı!

Trabzonspor'a bir iyi bir kötü haber var!  
İyi haber: Savunmada zaaf yaşamadan ilerideki altılısının dördünü hücumcu oyunculardan kurabiliyorlar. Tıpkı geçen seneki gibi...
Kötü haber: İlerideki altılı, hücum organizasyonlarında sadece Burak Yılmaz'ın ayağına bakıyor!
 
Bu sezon Avni Aker'de Karabükspor, savunmasını ileri çıkararak oynamıştı. O maçta Trabzonspor toplam 12 kez ofsayta düşmüştü.
Yücel İldiz de takımını ofsayt taktiği ile oynatmakla eleştirilmişti.

TEK HEDEF BURAK
Ancak dün gördük ki ofsayt bayrağının kalkması Trabzonspor'un stili ile alakalı! Kesinlikle rakibin taktiği ile değil.
Rakiplerinin boşluklarını kolluyorlar.
İlk yarının sonunda 6 kez ofsayta yakalanırlarken bunların 5'inde Burak Yılmaz vardı.
Sadece bu istatistiğe bakmak bile Trabzonspor'un tüm hücum setlerini Burak Yılmaz üzerine kurduğunu gösterir.
 
Topu rakip takım defansının üzerinden uçurtma misali aşırtarak onun koşu yollarına gönderiyorlar ya da final paslarında hep onu arıyorlar.
Attığı gollere bakıp ne var bunda diyebilirsiniz. Ancak o gol bulamadığında tabelayı değiştirmek imkansızlaşıyor.
 
HAMLELER DOĞRUYDU
Oysa Colman, Adrian, Burak ve Halil'i, savunma yönü kuvvetli sadece iki futbolcu (Serkan ve Zokora) ile oynatabilen, üstelik hiçbir savunma yetersizliği göstermeyen bir takım; tek oyuncuya bağlı kalmaktan çok daha fazlasını yapabilmeli hücumda!
Alanzinho ve Henrique'nin oyuna alınışı hücumda seçenekleri artırma adına doğru hamleydi. En net pozisyonu da bu sayede buldular.
 
Savunmada gruptaki en iyi maçını oynadı Trabzon.
İlk yarıda verdikleri iki net gol pozisyonuna bakıp Trabzonspor'un maçta savunma zaafı yaşadığını düşünmek yanlış olur.
Doumbia başta olmak üzere verdikleri pozisyonlar daha çok Moskova'nın hücum zenginliğinin sonucuydu.