Atış serbest...

Şampiyonlar Ligi'nin son maçının son dakikasında, üstelik bir başka maçta gelen son dakika golüyle rotayı Avrupa Ligi'ne çevirmişsin...

Yani Şampiyonlar Ligi'nde devam edecek kaliteye, kalibreye sahipsin...
Maçı Avrupalıların korkulu rüyası Avni Aker'de oynuyorsun...
Ama ilk 10 dakikada iki gol yiyorsun...
İşte bu olmadı arkadaş...
Futbolda hangi sürpriz olursa olsun...
Futbolda hangi mucize olursa olsun...
10 dakikada iki gol yemeye hakkın yok arkadaş...
Üstelik ilk golde Matavz topu düzeltiyor, önünü açıyor, vuruyor, karşılayan, rakibi bozan tek adam yok...
Atış serbest...
Adam da çatala vuruyor...
Biz vursak, adres belli; ya dağlara taşlara, ya kargalara kuşlara...
Hemen ardından ikinci gol...
15 metrelik bir verkaça bile müdahale edemiyoruz...
Adam çapraza gidiyor 'sıfır noktasından' vuruyor, topu iç ağlarla buluşturuyor...
Aynı yerden biz vursak, adres belli: Ya arka direkten dışarı, ya ön direkte yan ağlara...
Rakip seni ezse, bitirse, canım yanmayacak...
İlk yirmi dakikadan sonraki PSV'ye bakın...
İyi bir orta saha parselasyonu, sakin bir oyun, bir sana, bir bana top çevirip maçı tamamladılar...

SADECE OLCAN VARDI
Biz ne yaptık?
Vurmalarına izin verdik, geniş alanda pas yapmalarına izin verdik, bir dakika olsun 'enselerinde boza pişirmedik...'
Rahat rahat oynayıp, kazanıp gittiler...
Kabul edelim ki, bizim lig büyükleri kandırıyor...
Sıradan rakipler karşısında kazanınca büyük marifet sanıyoruz...
Gazetelerde zafer anımsatan destansı manşetler...
İyice şişiriyoruz...
Sonra biraz dişli bir rakip, lastik patlıyor...
Biraz eleştirsen, başkandan, yönetimden, hocadan, taraftardan salvo atışı başlıyor...
Hemen düşman ilan ediliyorsun...
Kendi dünyamızda gerçekten bu kadar uzaklaşınca, Avrupalı bize ayar çekip gidiyor...
Şimdi bakıyorum, Trabzonspor maçı kazanacak hiçbir şey yapamadı...
Sadece bir Olcan...
PSV derseniz, nereden baksanız Trabzonspor'a oranla futbolun kurallarına daha fazla uydu...
O bile kazanmasına yetti...
Kafayı değiştirmeden, Avrupalılar karşısında sonucu değiştirmemiz zor...
Avni Aker'de bunun yeni bir örneğini yaşadık...