Anadolu‘da adettir... Esnaf, eşinin, dostunun, bir yakınının acısı oldu mu, ya da zorunlu bir işi çıktı mı, kepenkleri kapatır, bir de üstüne genellikle “kapalıyız“ diye tabela asar gider... Galatasaray da ilk yarıda sahaya gelmek yerine, sanki bir yakınının acısını paylaşmaya gitmiş gibiydi... Kepenkleri indirmiş, dükkanı kapatmıştı...